maandag 31 januari 2011

VerdiepDingen #24 Mediawijsheid

Hoe mediawijs ben ik? Aardig dacht ik zo. Uiteraard heb ik de test gedaan die beschikbaar was tijdens de Week van de Mediawijsheid een paar maanden geleden. Van de do's en dont's op internet ben ik aardig op de hoogte, maar vul je een vraag over bijvoorbeeld Twitter (of een ander weetje dat handig is voor Triviant 2.0) verkeerd in dan daalt je mediawijsheid onwijs hard...
Het bijhouden van de ontwikkelingen is dus noodzaak, daarom ben ik nog steeds zo blij met de 23Dingen cursus en nu de VerdiepDingen. Ook al ben je niet in staat alles te volgen wat er gaande is, je bent je er in ieder geval bewust van en weet het te vinden.

In mijn werk zie ik dat mensen vooral niet knoppenwijs zijn. Bang zijn om ergens op te klikken. Een angst voor computers en internet die eerst gesust moet worden voor je aan mediawijs kunt beginnen. Ik zie dat zowel bij collega's als bibliotheekgebruikers. NB: dat is geen veroordeling, maar wel de realiteit.
In één van onze vestigingen worden diverse cursussen aangeboden die mensen op weg kunnen helpen in de wereld van pc en internet. Helaas niet in de vestiging waar ik werk: het aanmaken van een e-mailadres is iets waar ik geen tot heel erg weinig tijd in kan steken. Terwijl mediawijsheid dáár begint. Maar de toekomst kan daar verandering in brengen: van het inrichten van een Mediabar (waarover later meer) tot het geven van cursussen (ook, nee, juist 23Dingen) aan klanten.

Begin bij het begin: "knoppen"cursussen (wat is een url, wat is een link etc.), en bouw het uit naar sociale media cursussen, zoek & vind cursussen (op wat voor site zit ik en wat heb ik eraan), 23Dingen cursussen.

dinsdag 25 januari 2011

Lezen, lezen, lezen

Naast nadenken over VerdiepDingen, de nieuwe groep van 23Dingen volgen, nadenken over de digitale strategie van Bibliotheek Kennemerwaard, heb ik ook nog tijd om te lezen. En wil ik mijn leeservaringen delen met mijn bloglezers.

De afgelopen weken twee totaal verschillende boeken gelezen.
De eerste was een klein boekje van Jacques Bonnet (Phantoms on the Bookshelves). Deze Franse uitgever heeft een privébibliotheek van meer dan 40.000 banden. Daar valt mijn kleine biebje bij in het niet...
Bonnet verhaalt op amusante wijze over de problemen die een dergelijke collectie opleveren. Je huis wordt overgenomen door boekenplanken (nooit boven je bed, want ze zullen maar vallen), je gaat steeds meer op zoek naar eerste drukken, speciale uitgaven en, niet onbelangrijk in ons vak, hoe zet je de boeken op de planken. Alfabetisch? Op onderwerp? Op grootte? Op kleur?
Dit probleem heb ik niet bij mijn eigen boekencollectie, die staat simpel op alfabet. De dvd collectie begint inmiddels wel tot hoofdbrekens te leiden. De films gescheiden van de documentaires (en de tv-series apart van de films), dat was nog simpel...maar hoe zet je de documentaires neer? Neem ik mijn werk mee naar huis en zet ik ze op siso? Nee, volgens mij heb ik nu een aardige indeling. Natuurdocumentaires gescheiden van de historische/maatschappelijke documentaires, gescheiden van de sterrenkundige. Of zet ik de documentaires over de geschiedenis van de ruimtevaart en van het heelal toch bij geschiedenis? Zucht...wil je weten hoe ik en Jacques Bonnet ons voelen, lees dan dit boekje.

Het tweede boek was 'Shades of Grey' van Jasper Fforde. Een van mijn favorieten! Een totaal nieuw, ander boek na de series over Thursday Next en de Nursery Crimes Division. Bij deze series helpt het als je wat kennis hebt van Engelse (jeugd en volwassenen) literatuur. Alleen de titel 'The big over easy' over de moord op Humpty Dumpty deed mij bij aanschaf al breeduit glimlachen. Hardop lachen als Heathcliff (Wuthering Heights) en Macbeth op "anger-management" cursus worden gestuurd...
'Shades of Grey' is anders. De mensheid is verdeeld op kleur (hé, da's misschien ook een idee voor de privécollecties). En dan niet op huidskleur, maar op de kleur die je kunt waarnemen. En alles volgens The Rulebook. Een soort '1984' van George Orwell, maar dan met humor: 'Imaginative thought is to be discouraged. No good ever comes of it' - Munsell Book of Wisdom (pag. 87). Of: 'Generally speaking, if you fiddle with something, it will break. Don't.' (pag. 375).
Voor iedereen die de Britse humor en literatuur een warm hart toe draagt!

dinsdag 18 januari 2011

VerdiepDing

De cursus 23dingen is inmiddels door zo'n 40 collega's gevolgd. Vandaag begint de vierde groep aan deze web2.0 cursus. Ik ga er gemakshalve van uit dat deze groep net zo enthousiast is als de voorgaande groepen.
Omdat het voor sommigen (waaronder ik zelf) al een kleine anderhalf jaar geleden was dat we begonnen aan 23Dingen is er een voorstel gemaakt voor een vervolgcursus. Enthousiast als ik over 23Dingen ben, riep ik de oudDingetjes op om zich aan te melden voor deze opfriscursus. En dat heb ik geweten! Mijn mailbox liep in een paar uur vol...
Vandaag begint dan ook 'VerdiepDing', de opfris-/vervolgcursus.
De komende maanden zullen voor mij in het teken staan van het volgen van 56 collega's.

En voordat we aan wat nieuwe Dingen beginnen, eerst de vraag van hoofdcoach EP hoe 2.0 we eigenlijk geweest zijn na de basiscursus.
Poeh...
Ik coach collega's die aan 23Dingen beginnen en ik coach een nieuwe coach, ik blog via en voor het werk (te volgen via onze website), ik luister soms naar Spotify (als ik niet na hoef te denken over diepzinnigheden voor m'n blog), ik ben dol op mijn diverse Google-accounts (Reader, documenten, Picasa), ik ben een sociaal medium ;).
Hmmm, eigenlijk stelt EP een hele gemene vraag. Want hoe zetten we 2.0 toepassingen in op het werk? Digitale strategie! We twitteren, bloggen en rss-feeden.
De gemene vraag van EP ga ik pas beantwoorden na de tweede dag over onze digitale strategie.

Wat wil ik aan 2.0 toepassingen voor de bibliotheek? Een complete, volledige biebapp (reserveren, verlengen etc.) beschikbaar voor alle phones en pads. Een complete landelijke catalogus én aanvraagsysteem. Een mediabar. Klanten die onze blogs volgen en reageren.
Wat wil ik aan 2.0 toepassingen voor mezelf? Een Kindle mét Volkskrant-app.

vrijdag 14 januari 2011

Downhill, downhill it goes!

Waar Zomer65 vandaag bij BNR over de bezuinigingen op bibliotheken in Nederland sprak, krijg ik ook nog wel eens informatie van de andere kant van het Kanaal.

Nog geen week geleden verscheen een artikel in The Guardian over de bezuinigingen op bibliotheken in Engeland en Wales.
Hoewel de bibliotheken in bepaalde councils slechts 1,45% van het council-budget in beslag nemen, lijkt het wel de eerste post waarop bezuinigd wordt. Doemscenario in Engeland en Wales is dat éénvijfde van de bibliotheken zal moeten sluiten. Dat zijn er 800!
In dit artikel worden bibliotheken gelukkig niet gezien als uitleenfabrieken. De sociale aspecten (leesbevordering, toegang tot informatie) komen gelukkig ook aan bod. En hoewel het interview met (o.a.) zomer65 erg kort was (wanneer zien we haar bij Pauw & Witteman?!) konden zij en haar gespreksgenoot gelukkig wel een fabeltje uit de wereld helpen dat bibliotheken alleen voor hogeropgeleiden zijn.
Lees, naast het artikel van The Guardian zelf, ook de author's view van Joanna Trollope die erbij gepubliceerd werd.

Naast de negatieve emoties die artikelen over bibliotheekbezuinigingen bij een weldenkend mens oproepen, borrelde ook de positieve emotie hoop op: Schotland (mijn absolute "als het zou kunnen dan zou ik daar gaan wonen" land) werd in het hele artikel niet genoemd: zou het daar dan nog wel goed gaan?
Of nemen we ter harte wat zomer65 en Frank Huysmans vanochtend vertelden en verhuizen we collectief naar Scandinavië?

Ik kan allerlei argumenten aandragen waarom bibliotheken moeten blijven bestaan (inderdaad ja, moeten!), maar anderen kunnen dat misschien wel mooier:
"The library protects us from external enemies, filters the noise of the world, tempers the cold winds around us - but also gives us the feeling of being all-powerful." - Jacques Bonnet.

Dit blog kwam mede tot stand door THEMummie, die mij op de hoogte houdt van het wel en wee in de JoeKee.

donderdag 6 januari 2011

The Panthenon & Pompeii - Mary Beard

De eerste zondag van het nieuwe jaar meteen maar flink geshopt bij de ABC. Nee, niet om hun espresso uit te proberen, maar om met een veel te zware tas naar huis te gaan.
Collega's van mij zijn gewend dat ik alleen maar SF lees, maar als gediplomeerd historica lees ik ook graag over wat geweest is. En droom ik niet alleen over wat zou kunnen zijn.

Als eerste 'The Panthenon' van Mary Beard gelezen.
Een plek waar ik nog niet geweest ben (schande), maar welke wel hoog op de lijst staat. Beard brengt ruïnes tot leven. Nooit geweten dat het Parthenon ook een christelijke kerk en een moskee geweest zijn. Beard heeft het niet alleen maar over de droge kost (hoe zag het eruit, waar werd het voor gebruikt), maar verhaalt ook smeuïg over een restauratie-doofpot-affaire in het British Museum van de Elgin Marbles. Uiteraard komt ook de discussie over de beruchte Marbles aan bod. En dat iedereen zich boos maakt over de domme acties van de Turken en Venetiërs waardoor niet alleen het Parthenon opgeblazen werd, maar daarbij vergeet dat er ook nog eens 300 mensen (voornamelijk vrouwen en kinderen) omkwamen.
Zij hebben duidelijk niet geluisterd naar de godin voor wie deze tempel gebouwd werd:
"If you always greatly honor the kindness the kindly ones, you will surely be preeminent, keeping your land and city in the straight path of justice."

Ik ben nu bezig in een ander boek van Beard, over Pompeii. Eveneens een plek waar ik nog niet geweest ben (dedecus!). Ook dit boek doet weer ruïnes tot leven komen. De huizen (welke kamer diende waarvoor; da's minder makkelijk te bepalen dan je misschien denkt), wie waren de inwoners, de geschiedenis van de opgravingen en restauraties (die nog veel verder teruggaan dan de huidige laag uit 79 CE). Beard gaat diep (letterlijk en figuurlijk) op alles in. En met humor.

Ik weet wel wat ik als reisgidsen meeneem als ik ooit naar Athene en Pompeii ga!