woensdag 2 maart 2011

VerdiepDing #26 Privacy en veiligheid

Een paar jaar geleden werd ik tot vier keer toe gebeld door een mevrouw die ervan overtuigd was dat ze een nicht van mij was. Dat was ze niet (zelfs nog in de familie geïnformeerd of we geen 'skeletten in de kast' hadden), maar het kostte me nogal wat moeite en een strenge toon in de stem om haar in te laten zien dat ze me maar niet meer moest bellen. Het meest vreemd was nog wel dat ze me op mijn mobiel belde. Hoe ze in hemelsnaam aan dat nummer kwam? Dat was wel een beetje creepy, maar tot op de dag van vandaag weet ik niet of het nou echt was of een poets...

Als ik mijzelf opzoek bij Google, komen er 15 resultaten te voorschijn. En ze hebben allemaal met werk te maken, er komt niets privé naar voren. Bij drie websites heb ik wel mijn twijfels: wieowie, wiezoekje en friendslookup. Dit blijkt vooral commerciële prut te zijn (u bent de zoveelste geselecteerde bezoeker, blabla).
Op angelonmychest komen er meer dan 3.000 resultaten te voorschijn (meer van hetzelfde vooral): eerst dit blog, dan Flickr, LibraryThing, Picasa en Twitter (terwijl ik nooit één tweet geplaatst heb). Pas op de tweede pagina komt de tekst van Backstreets (waar mijn blognaam vandaan komt) te voorschijn: sorry Boss ;).

Privé-gegevens zijn van mij niet zo één-twee-drie te vinden. Ja, waar ik werk, woonplaats en geboortedatum. Pff, en krijg ik nu meer felicitaties als ik jarig ben? Nee, dus da's ook zinloos ;)

Privacy en veiligheid: tja. De bank ziet mijn inkomsten- en uitgavenpatroon, de telefoonprovider waar en met wie ik bel, de Belastingdienst weet me ook elk jaar te vinden, de verzekeraar mijn ziektekosten, de kabelexploitant mijn kijkgedrag, en ik sta gewoon in het telefoonboek.
Eerlijk gezegd, ik vind het een gegeven waar ik weinig aan kan (of wil?) doen. Privacy is voor mij vooral dat zien, lezen, horen, doen wat ik wil. Zolang ik die keuze heb, ben ik veilig. Geen gedachtenpolitie, geen censuur, geen staatsmedia, geen internetfilters (ook niet op het werk!).
Wat ik wel belangrijk vind is of al die (semi-/quasi-)overheidsinstanties hun databases goed beveiligen (nee dus), daarom heb ik dus ook géén elektronisch medisch dossier laten aanleggen. Maar dan nog, de verzekeraar krijgt alle rekeningen en weet toch wel wat er al dan niet met mij mis is. En dat vind ik misschien wel vervelender dan dat diverse artsen van de hoed en de rand weten.
De bewaarplicht ( uit "veiligheidsoverwegingen") die telecom- en internetproviders hebben is ook wel op het enge af.
Het bekijken van je leenhistorie kan heel handig zijn, zolang de overheid daar niet zomaar bij kan. Want dan komt die gedachtenpolitie wel erg dichtbij.

Laatst op een tv-scherm in de bus een reclame van de politie gezien. Dat je niet op Hyves, Facebook, Twitter moet zetten dat je op vakantie bent. Duh, dat mochten we in het pre-internet tijdperk al niet op het antwoordapparaat zetten.
En hoe zit dat dan met je werk-email-assistent? Voor klanten is het toch handig om doorverwezen te worden naar collega's? En dus geholpen kunnen worden als jij er niet bent?

Het belangrijkste is (ha, open deur) nadenken voordat je iets de wereld in stuurt.
En dat niet alleen, af en toe de cookies op de pc verwijderen. Het is niet digitaal in te zien, maar het laatste nummer van Computer Totaal geeft veel tips over het beveiligen van bestanden op het web en online privacy (surfen op het web zonder Big Brother). Maar dit blog wordt veel te lang als ik daar nu ook nog over begin...

3 opmerkingen:

  1. Mooie blogtekst met veel waarheden. Eigenlijk draait alles om je eigen zorgvuldigheid; je koppie er bij houden als je iets plaatst op internet. Maar je kunt niet zorgvuldig genoeg zijn, want voor je het weet ben je traceerbaar door dat blogs van collega's openbaar zijn op de website. Toch niet voor niets een nickname aangehouden :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik begon even te twijfelen bij het zoekresultaat: Gratis 'Twee vrouwen' afhalen in Alkmaarse bibliotheek. Ik kreeg al visioenen van een biebtas met Angelonmychest er in. En wat daarmee te doen...

    Maar jouw alertheid op dit punt zul je ook moeten hebben als je informatie over een ander publiceert. Bijvoorbeeld de echte naam van iemand in de reacties te noemen, terwijl die persoon er juist voor gekozen heeft onder een nickname te schrijven. Op de bibliotheeksite van de Kennemerwaard wordt direct jouw naam verbonden met jouw blog. Dat zijn zaken waar je over moet nadenken. Terwijl er heel veel te zeggen valt over het gebruiken van je eigen naam als je blogt. Dat is transparant en je komt uit voor je mening. Laat zien wie er schrijft, opdat je er op aangesproken kan worden er over kan discussiëren en op waarde geschat kan worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @elemental-granny & 23dingenProBiblio: sluwe opmerkingen van jullie :)
    @23dingenProBiblio: oei, laat je visioenen maar niet aan MCSlasaus zien ;)

    BeantwoordenVerwijderen